Twitter
Facebook
Flickr
RSS
(පිටුව 107)
චන්ද්‍ර සූර්යෝ වලා පටලයකින් වැසුනොත් අදුරු වනබවත් ඇරුනොත් බබලන බවත් එසේම ශ්‍රී සද්ධර්මය වැසුනොත් අදුර වන බවත් ඇරුනොත් බබලවන බවත් මනාසේ සද්ධර්මයේ පෙන්වා තිබියදී ඒ ගැන විමර්ශනයක යෙදී හෝ සොයා බලන පින්වතුන් අද බොහෝ අඩු බව පෙනේ. තමන් යම් භාවනා ක්‍රමයක් ඉගෙන ගෙන එයම කියා දෙන්නට බලනවා නම් ප්‍රතිඵලය විමර්ශනය කර හේතු ඵල සහිතව අධ්‍යාත්මික දියුණුතාවය ගැන සොයා බැලිය යුතුය එය නොබලනවා නම් සංවේගයට කරුණකි. හොදින් විමර්ශනයක යෙදෙන විට ආර්ය මාර්ගය ඉතා පැහැදිලිව ත්‍රිපිඨකයේ ඇති බව පෙනේ. එහෙත් ඒවාට දී තිබෙන සිංහල භාෂා අර්ථය ත්‍රිපිඨකයම විය නොහැකිය. අපගේ පෙර සිව් පිළිසිඹියා පත් මහ රහතන් වහන්සේලා සපයා දුන් හෙළ අටුවා සිංහල සංඝ පරපුරක් සිටියදීම අහෝසි වීම සංවේග ජනකය. බුද්ධගෝෂආචාර්ය වරයන් හෙළ අටුවා බලා පාලි භාෂාවෙන් ලියා සකස් කර දුන් අර්ථ කථා නම් අදද නිරුපද්‍රිතව පවතින බව පෙනේ. එසේ තිබියදී සිංහල පරපුරට ඊට වඩා අති උතුම් මහරහතන් වහන්සේලා සපයා දුන් සිංහල අටුවා විනාශ වීම ගැන නොහිතීම එක්තරා අඩු පාඩුවකි. ඉතා මෑතක් වන තුරුම භාවනා ආචාර්ය වරයන් මුදුන් මල් කඩක් ලෙස භාවිත කළේ බුද්ධ ගෝෂ ආචාර්ය වරයන්ගේ විශුද්ධි මාර්ගය නම් කෘතියකි. ආනාපානසතිය මෝහ චරිතයාට සප්‍රාය වේ යැයි එහි සදහන් වෙයි ත්‍රිපිටකයේ සදහන් වන්නේ මුලා සිත් ඇත්තාට ආනාපාන සතියක් නොකියමි කියාය.
ආනාපාන සතිය පිලිබදව ගණන අනුපුබ්බංචන, ඨුපන ඨපනයන වචන හතරක් විශුද්ධි මාර්ගයේ පෙන්වා ඇත. නාසය අග හෝ උඩුතොල ලගට සිත තබාගෙන හුස්ම ගණන් කරන ක්‍රමයක් ගණන ලෙස පෙන්වා ඇත. එය එක දෙක තුන හතර පහ කියාද නැවත නැවත එක දෙක තුන හතර පහ හය කියාද එකින් එක වැඩි කරමින් හුස්ම දහ වාරයක් වන තුරු ගණිත ක්‍රමයක් අනුපුබ්බඤ්චන ලෙසද විසිරෙන්නට නොදී එහිම හිතතබා ගෙන සිටින ක්‍රමයක් ඨපන ලෙසද පෙන්වා ඇත. අභිධර්ම පිටකයට අයත් විභංග ප්‍රකරණයේ ධ්‍යාන විභංගයෙහි මේ ප්‍රථම ධ්‍යානයයි. මේ ද්විතීය ධ්‍යානයයි. මේ තෘතිය ධ්‍යානයයි... මේ චතුර්ථ ධ්‍යානයයි කියා ගණන දැන ගන්නා ලෙසත් එක එක ධ්‍යානයට අනුපූර්වව යා යුතු බැවින් එය අනුපුබ්බංචන කියාද ධ්‍යානයට පත්වූ බව ඨුපන කියාද එහි ස්ථිරව පිහිටිය හැකි බව ඨපන කියාද විස්තර කර ඇත.
(පිටුව 108)
සිව්පිළිසිඹියාපත් මහ රහතන් වහන්සේලා දුන් අර්ථ විවරණ ගණන් නොගෙන ඒ අත්දැකීම්වත් නොලත් ආචාර්ය වාදයක් මුදුන් මල් කඩක් සේ දරමින් ප්‍රතිඵලයක් ද හේතු සහිතව විද්‍යාමාන කළ නොහැකිව සිටියදී තවමත් ඒ පසු පසම යාම සිතා බැලිය යුත්තකි. මග හරි නැති නම් ඵලය ලබන්ටද බැරිය. උපරිම හත් වසරකින් අනාගාමී වීම හෝ අරිහත් ඵලය ලැබෙන බව පෙන්වා තිබිදයදී හැත්තෑ වර්ෂයක් තරම් කාලයක් වැඩුවත් ධ්‍යානයකට සම වදින්නට බැරි නම් මේ පිළිබදව විමර්ශනය කල යුතුමය. මේ භාවනාව විග්‍රහ වන පෙළ දහම් පොත්වල “සතෝව අස්ස සති, සතෝ පස්ස සති” යනුවෙන් මුල අරඹයි. එය පෙළ දහම් වාක්‍යයයි. එයට දුන් සිංහල තේරුම “සිහියෙන් හුස්ම ගන්න, සිහියෙන් හුස්ම හෙලන්න” යනුයි. එය පෙළ දහම් වාක්‍ය නොවේ. ඒ ඊට පසු කලෙක දුන් සිංහල අර්ථ කථාවයි. වාක්‍යය නිවැරදි වුවත් ඊට දුන් අර්ථ කථාව වැරදි නම් මුලදිම වැරදී හමාරය. කෙසේ නම් ප්‍රතිඵල ලැබේද? තර්ක වාද කෙතෙක් ගෙන හැර පෑවත් ප්‍රතිඵල නැත්නම් ඇයි කියා විමසිය යුතුය.
“අස්සසාස” යන වචනය ත්‍රිපිඨක ධර්මයේ තව කිහිප තැනකම සදහන්ව ඇත. ඒ කිසි තැනක නාසින් අදින හෝ හෙළන හුස්මක් ගැන අර්ථ විවරණයක් නොමැත. කාලාම සූත්‍රයේ වෛර පහක්, භය පහක් දුරු කල ආර්ය ශ්‍රාවකයා ඉහාත්මයේදීම ආස්වාස හතරක් ලබන බව “චත්තාරෝ අස්සාසා අධිගතා හොන්ති” යනුවෙන් පෙන්වා ඇත. ඉදින් පාපයක් ඇත්නම්, කරන පව් වලට විපාකත් ඇත්නම් එය මට ප්‍රශ්ණයක් නොවේ යන පළමු වැනි ආස්සාසය ලබයි. ඉදින් පරලොවක් නැත කීවත්, කරන පව් වලට විපාක නැත කීවත් එය මට ප්‍රශ්ණයක් නොවේ. කරන්නාට පව් සිදු නොවේ කීවත් එය මට ප්‍රශ්නයක් නොවේ, කරන්නාට පව් සිදු වේ කීවත් එය මට ප්‍රශ්නයක් නොවේ, යන මේ ආස්සාස හතර ලබන බව පෙන්වා ඇත. වරද දැක, වරද දැන පාප වැඩ අත්හල කෙනෙක් එය අත්හැරියේ කරුණු දැන සත්‍ය දැනම බැවින් ලෝකයාගේ තර්ක ඒ ශාන්තිය වනසන්නට සමත් නැත. සත්‍යය දැන ලැබූ සංසිදීමේ සුව දෙන නිසයි ඒවාට ආස්සාස කීවේ.
චන්ද්‍ර සූර්යෝ වලා පටලයකින් වැසුනොත් අදුරු වනබවත් ඇරුනොත් බබලන බවත් එසේම ශ්‍රී සද්ධර්මය වැසුනොත් අදුර වන බවත් ඇරුනොත් බබලවන බවත් මනාසේ සද්ධර්මයේ පෙන්වා තිබියදී ඒ ගැන විමර්ශනයක යෙදී හෝ සොයා බලන පින්වතුන් අද බොහෝ අඩු බව පෙනේ. තමන් යම් භාවනා ක්‍රමයක් ඉගෙන ගෙන එයම කියා දෙන්නට බලනවා නම් ප්‍රතිඵලය විමර්ශනය කර හේතු ඵල සහිතව අධ්‍යාත්මික දියුණුතාවය ගැන සොයා බැලිය යුතුය එය නොබලනවා නම් සංවේගයට කරුණකි. හොදින් විමර්ශනයක යෙදෙන විට ආර්ය මාර්ගය ඉතා පැහැදිලිව ත්‍රිපිඨකයේ ඇති බව පෙනේ. එහෙත් ඒවාට දී තිබෙන සිංහල භාෂා අර්ථය ත්‍රිපිඨකයම විය නොහැකිය. අපගේ පෙර සිව් පිළිසිඹියා පත් මහ රහතන් වහන්සේලා සපයා දුන් හෙළ අටුවා සිංහල සංඝ පරපුරක් සිටියදීම අහෝසි වීම සංවේග ජනකය. බුද්ධගෝෂආචාර්ය වරයන් හෙළ අටුවා බලා පාලි භාෂාවෙන් ලියා සකස් කර දුන් අර්ථ කථා නම් අදද නිරුපද්‍රිතව පවතින බව පෙනේ. එසේ තිබියදී සිංහල පරපුරට ඊට වඩා අති උතුම් මහරහතන් වහන්සේලා සපයා දුන් සිංහල අටුවා විනාශ වීම ගැන නොහිතීම එක්තරා අඩු පාඩුවකි. ඉතා මෑතක් වන තුරුම භාවනා ආචාර්ය වරයන් මුදුන් මල් කඩක් ලෙස භාවිත කළේ බුද්ධ ගෝෂ ආචාර්ය වරයන්ගේ විශුද්ධි මාර්ගය නම් කෘතියකි. ආනාපානසතිය මෝහ චරිතයාට සප්‍රාය වේ යැයි එහි සදහන් වෙයි ත්‍රිපිටකයේ සදහන් වන්නේ මුලා සිත් ඇත්තාට ආනාපාන සතියක් නොකියමි කියාය.
ආනාපාන සතිය පිලිබදව ගණන අනුපුබ්බංචන, ඨුපන ඨපනයන වචන හතරක් විශුද්ධි මාර්ගයේ පෙන්වා ඇත. නාසය අග හෝ උඩුතොල ලගට සිත තබාගෙන හුස්ම ගණන් කරන ක්‍රමයක් ගණන ලෙස පෙන්වා ඇත. එය එක දෙක තුන හතර පහ කියාද නැවත නැවත එක දෙක තුන හතර පහ හය කියාද එකින් එක වැඩි කරමින් හුස්ම දහ වාරයක් වන තුරු ගණිත ක්‍රමයක් අනුපුබ්බඤ්චන ලෙසද විසිරෙන්නට නොදී එහිම හිතතබා ගෙන සිටින ක්‍රමයක් ඨපන ලෙසද පෙන්වා ඇත. අභිධර්ම පිටකයට අයත් විභංග ප්‍රකරණයේ ධ්‍යාන විභංගයෙහි මේ ප්‍රථම ධ්‍යානයයි. මේ ද්විතීය ධ්‍යානයයි. මේ තෘතිය ධ්‍යානයයි... මේ චතුර්ථ ධ්‍යානයයි කියා ගණන දැන ගන්නා ලෙසත් එක එක ධ්‍යානයට අනුපූර්වව යා යුතු බැවින් එය අනුපුබ්බංචන කියාද ධ්‍යානයට පත්වූ බව ඨුපන කියාද එහි ස්ථිරව පිහිටිය හැකි බව ඨපන කියාද විස්තර කර ඇත.
(පිටුව 108)
සිව්පිළිසිඹියාපත් මහ රහතන් වහන්සේලා දුන් අර්ථ විවරණ ගණන් නොගෙන ඒ අත්දැකීම්වත් නොලත් ආචාර්ය වාදයක් මුදුන් මල් කඩක් සේ දරමින් ප්‍රතිඵලයක් ද හේතු සහිතව විද්‍යාමාන කළ නොහැකිව සිටියදී තවමත් ඒ පසු පසම යාම සිතා බැලිය යුත්තකි. මග හරි නැති නම් ඵලය ලබන්ටද බැරිය. උපරිම හත් වසරකින් අනාගාමී වීම හෝ අරිහත් ඵලය ලැබෙන බව පෙන්වා තිබිදයදී හැත්තෑ වර්ෂයක් තරම් කාලයක් වැඩුවත් ධ්‍යානයකට සම වදින්නට බැරි නම් මේ පිළිබදව විමර්ශනය කල යුතුමය. මේ භාවනාව විග්‍රහ වන පෙළ දහම් පොත්වල “සතෝව අස්ස සති, සතෝ පස්ස සති” යනුවෙන් මුල අරඹයි. එය පෙළ දහම් වාක්‍යයයි. එයට දුන් සිංහල තේරුම “සිහියෙන් හුස්ම ගන්න, සිහියෙන් හුස්ම හෙලන්න” යනුයි. එය පෙළ දහම් වාක්‍ය නොවේ. ඒ ඊට පසු කලෙක දුන් සිංහල අර්ථ කථාවයි. වාක්‍යය නිවැරදි වුවත් ඊට දුන් අර්ථ කථාව වැරදි නම් මුලදිම වැරදී හමාරය. කෙසේ නම් ප්‍රතිඵල ලැබේද? තර්ක වාද කෙතෙක් ගෙන හැර පෑවත් ප්‍රතිඵල නැත්නම් ඇයි කියා විමසිය යුතුය.
“අස්සසාස” යන වචනය ත්‍රිපිඨක ධර්මයේ තව කිහිප තැනකම සදහන්ව ඇත. ඒ කිසි තැනක නාසින් අදින හෝ හෙළන හුස්මක් ගැන අර්ථ විවරණයක් නොමැත. කාලාම සූත්‍රයේ වෛර පහක්, භය පහක් දුරු කල ආර්ය ශ්‍රාවකයා ඉහාත්මයේදීම ආස්වාස හතරක් ලබන බව “චත්තාරෝ අස්සාසා අධිගතා හොන්ති” යනුවෙන් පෙන්වා ඇත. ඉදින් පාපයක් ඇත්නම්, කරන පව් වලට විපාකත් ඇත්නම් එය මට ප්‍රශ්ණයක් නොවේ යන පළමු වැනි ආස්සාසය ලබයි. ඉදින් පරලොවක් නැත කීවත්, කරන පව් වලට විපාක නැත කීවත් එය මට ප්‍රශ්ණයක් නොවේ. කරන්නාට පව් සිදු නොවේ කීවත් එය මට ප්‍රශ්නයක් නොවේ, කරන්නාට පව් සිදු වේ කීවත් එය මට ප්‍රශ්නයක් නොවේ, යන මේ ආස්සාස හතර ලබන බව පෙන්වා ඇත. වරද දැක, වරද දැන පාප වැඩ අත්හල කෙනෙක් එය අත්හැරියේ කරුණු දැන සත්‍ය දැනම බැවින් ලෝකයාගේ තර්ක ඒ ශාන්තිය වනසන්නට සමත් නැත. සත්‍යය දැන ලැබූ සංසිදීමේ සුව දෙන නිසයි ඒවාට ආස්සාස කීවේ.
Posts
0 comments:
Post a Comment