පිටුව 163 සහ 164

(පිටුව 163)
මුල කෑවොත් අග වැනසේ. මුල කන වැඩ පිළිවෙල සුන්දර ළමා ලෝකයක් කර උසස් සමාජයේ සාඩම්බර වැඩ පිලිවෙලක් ලෙස හුවා දක්වමින් ඒවාට ආවඩන දැන උගතුන්ය කියන පිරිසක් සහිත පාලක මණ්ඩල නිල දරුවන්ගේ ප්‍රශංසාත්මක ඇගයීම මේ විනාශයට පළමු හේතුවයි. ලෞකිකත්වය හිස් මුදුනින් කර තබාගෙන නවීන විලාසිතා ලෝකය දියුණු සමාජයේ උසස් අංගයක් කරගත් දින පටන් නුවණ මොට විය. සිංහල ජනතාව නැතිදාට බුදු දහම් විනාසයි කියමින් ජාතික හා බෞද්ධ අභිමානය ඉතා ඉහළින් සලකන ලක්වැසි ජනතාව බුදු පියාණන්වහන්සේ ශාස්තෘන්වහන්සේ ලෙස කෙතෙක් දුරට උන්වහන්සේ දේශනා කළ උතුම් ධර්ම රත්නය පිළිබඳව විශ්වාස කරනවාද කියා ටිකක් සිතා බැලිය යුතුයි. අපේ සිංහල පවුලක තරුණ ‍පුතෙක් එංගලන්තය වැනි රටක විශේෂ රැකියාවකට ගියා යැයි සිතමු. එම ‍රටේ ඉහල ඨානාන්තරයත් ඔහුට පුරවැසිභාවයද ලැබී එම රජය විශේස පිළිගැනීමක්ද සහතිව සම්මාන ප්‍රදානයෙන් ඔහු පිළිගෙන සිටී. ලංකාවේ සිය පවුලේ අයට ඔහුගෙන් පණිවිඩයක් ලැබේ. ලංකාවට වඩා ඉතා සුඛොපභෝගී ජීවිතයක් මෙහි ගත කරන බවත් තමාට විශාල වත්කමක්ද තිබෙන බැවින් එංගලන්තයේ පදිංචියට මව්පියන් ඇතුළු පවුලේ පිරිස එක්කර ගෙනයන්ට විශාල වටිනා ගෙයක් ඉඩමක් ගෙන ඇති බවත් වසරකින් එම රටට යන්ට කටයුතු සකස් කරගන් යැයි ඔහු මව්පියන් ඇතුළු සිය වුලේ පිරිසට දැනුම් දී ඇත. සුඛෝපභෝගී ජීවිතයක් ගත කරන්ට බලාපොරොත්තු ඇති කරගත් පිරිස දැන් ලහි ලහියේ සුදානම් වන්නේ වසරකින් එංගලන්යට යාමටයි. මේ රටේ තිබෙන ගේ දොර ඉඩකඩම් ආදියද විකුණා මුදල් කර ගන්ට හෝ සුදුසු පැවරීමකට කටයුතුද සූදානම් කරන අයුරු දැන් දැකිය හැකිය. මේ පිරිසට මුදල්ද යහමින් ඇති බැවින් මුදල් පොලියට දෙන කටයුත්තක්ද තිබුනා යැයි සිතමු. විශ්වාසවන්ත ගනුදෙනුකරුවෙක් වැඩි පොලියකට අවුරුදු එක හමාරකින් ආපසු දෙන්ට පොරොන්දුව පිට ඉඩමක් හෝ උගසට තබා ගැලපෙන මුදලක් ඉල්ලුවොත් අකමැති වෙයි. හය මාසයකින් ආපසු දෙනවා නම් ඊට එකඟ වෙයි. මේ අතර එංගලන්තයේ පුතාගෙන පණිවිඩයක් ලැබේ. වැඩ කටයුතු හිතුවාට වඩා ඉක්මනින් සාර්ථක වූ බැවින් කොයි මොහෝතේ හෝ පවුලේ අය රැගෙන යන්ට ලංකාවට එන බව ඒ පණිවිඩයේ සඳහන්ය.
 

(පිටුව 164)
දැන් නම් 6 මාසයකින් ආපසු ගන්ට මුදල් ණයට දෙන බලාපොරාත්තුවද අතහැර දමා ඇත. ඕනෑම වේලාවක ගමන යාමට සැමදෙනාම සුදානමින් සිටී. පුතාගේ වචනය කොතෙක් විශ්වාසද? නමුත් මේ පුතා හදිසි අනතුරකින් මිය යන්ටද බැරිකමක් නැත. වෙන්ත බාධකයක් පැන නැගී ගමන අවලංගු වන්ටද බැරිකමක් නැත. නමුත් එංගලන්තයට පදිංචියට යන්ට ඇති බලාරොත්තුවට ඒවා බාධක ලෙසද නොසිතයි. අප සැමටද කොයි මොහොතේ හෝ මිය පරලොව යන්ට වීම මේ සැමටම වඩා විශ්වාසයි. නිශ්ඵල කාම මුලාවෙන් ප්‍රලාපයෙන් ගත කළොත් දස අකුසල්වල නියැලෙමින් ගත කළොත් මේ ගමන හතර අපායට යන්ට සැලසෙන බවත් අප්‍රමාදව සුචරිතව පින් කුසල් කර ගෙන සිටියොත් සුගතියට යන බවත් බුදු පියාණන්වහන්සේ මනාව දේශනා කර ඇත. කොහේ උපත ලැබුවත් හටගත් සියල්ල වැනසී යන බවත් මමය, මාගේය, මගේ ආත්මයය කියා අල්ලන්ට ලොව කිසිවක් නැති බවත් එබැවින් සියලු මුලාවන් අතහැර මිදී නිවනින් ලබන සැනසීම ඉතාම උතුම් බවත් බුදු පියාණන්වහන්සේ දේශනා කර ඇත. බෞද්ධත්වය ආරක්ෂා කරගෙන තමන්ද බෞද්ධ බව කියන බොහෝ බොදුනුවන් වන සිංහල පිරිස මේ බුද්ධ දේශනා කොතෙක් දුරට විශ්වාස කර ගෙනද අද කටයුතු කරන්නේ? එංගලන්තයේ පුතාගේ කීම පිළිබඳ තබා ඇති විශ්වාසයෙන් ‍දාහෙන් පංගුවක විශ්වාසයක් ඒ නිර්මල බුදු දහම කෙරෙහි තබා ඇත්ද? සුන්දර ලෝකයේ ආශා පොදි කර ගසාගෙන කාමාස්වාද මුලාවෙන් මත්වී රූප කාම, ශබ්ද කාම, ගන්ධ කාම, රස කාම, ස්පර්ශ කාම යන පංච කාමයන්හි මුළු දවස පුරා ගැලෙමින් “පමාදෝ මච්චුනෝ පදං” යන බුද්ධ භාෂිතය අනුව මළ කඳන් සේ කාලය කා දමමින් සසුන් කෙතටද අපහාස වන ලෙස දිවි ගෙවන අය බෞද්ධයෝද? කාමුක වූ මුලා සහගත වූ හිස් ප්‍රලාප පද වැල් ගොතා ගී සින්දු ලෙස නොයෙක් ගායනයන් කරමින් ඒවාට තාල වාදනය කරමින් උදේ පටන් රෑ වනතුරු තොරතෝංචියක් නැතිව ලක්දිව අස්සක් මුල්ලක් නෑර හඬ දෙවන්නේ එම හිස් ශ්‍රවණ ආස්වාදයෙන් මත්වී කල් ගෙවන්නේ බෞද්ධයන්ද? ගීතය හැඬීමකි. සංගීතය මොරගෑමකි යනුවෙන් දේශනා කල බුද්ධ භාෂිතය පිළිගෙන සිටින්නේ කවුද? මරණින් පසු “පහාස“ නම් නිරයේ ඉපිදී සංගීතයෙන් ලොව මායා මුලාවට දමන පිරිස ගිනි‍ගෙන දැවෙන සංගීත භාණ්ඩ වාදනය කරමින් අපා දුක් විඳින බව දේශනා කර ඇත. ඒවා දුහුවිල්ලක් තරම් වත් සත්‍ය යැයි සිතුවා නම් අද මේ මහා මුලාව තුළ බොදුණුවන් යැයි කියන පිරිස හැසිරේද?